سابقه و هدف: هدف از این مطالعه بررسی و مقایسه اثر ضدباکتریایی سه نوع سیلر اندودنتیک AH26 (با بیس رزینی)، Dorifill (با بیس ZOE) و Apexit (با بیس کلسیم هیدروکساید)، بر روی میکروارگانیسم بی هوازی اجباری Peptostreptococc بود. مواد و روشها: در این تحقیق تجربی میکروارگانیسم Peptostreptococc anaerobius بر روی پلیت های حاوی محیط کشت Brucella Blood Agar، کشت داده شد. سیلرهای مورد بررسی طبق دستور کارخانه های تولیدی تهیه و تعداد 20 نمونه از هر سیلر (10 نمونه به صورت سیلر تازه تهیه شده و 10 نمونه سیلر Set شده) به حجم 0.1  سی سی بر روی محیط های کشت قرار داده شده و در شرایط بی هوازی و دمای 37 درجه سانتی گراد داخل انکوباتور قرار گرفتند. پس از گذشت فواصل زمانی 24 ساعت و 7 روز از زمان کشت میکروارگانیسم، قطر هاله عدم رشد باکتری، دور هر نمونه سیلر بر حسب میلی متر اندازه گرفته شد. یافته ها با استفاده از آزمون Paired T آنالیز شدند. یافته ها: دو سیلر AH26 و Dorifill خاصیت ضدباکتریایی قابل ملاحظه ای را نشان دادند و بین خواص ضدباکتریایی این دو سیلر از لحاظ آماری اختلاف معنی داری وجود نداشت. این در حالی است که سیلر Apexit خاصیت ضدباکتریایی بسیار جزیی از خود نشان داد. نتیجه گیری: به نظر می رسد که اوژنول موجود در Dorifill و فرمالدئید آزاد شده از AH26، مسوول خاصیت ضدباکتریایی این دو سیلر باشند و احتمالا داشتن خواص ضدمیکروبی جزئی سیلر Apexit به دلیل آزادسازی ناچیز یون هیدروکسیل و حلالیت کم این یون در محیط کشت باکتری می باشد.

مقدمه: پس از پاک سازی و شکل دهی کانال ریشه دندان جهت جلوگیری از عفونی شدن این فضا و موفقیت درمان ریشه، نیاز به پر کردن فضای کانال ریشه می باشد. مطالعات تا کنون نتوانسته اند روش خاصی را به عنوان برترین روش پرکردن کانال ریشه معرفی کنند. در این مقاله سعی بر معرفی روش های مختلف پر کردن کانال ریشه دندان و مقایسه آن ها شده است.شرح مقاله: در این مقاله مروری با جستجو در منابع و مقالات موجود در PubMed و Cochrane و ISI Web of science و با استفاده از پرکردن کانال ریشه دندان، مواد پرکننده کانال ریشه دندان و گوتاپرکا، سعی بر استفاده از مطالب معتبر از سال 1960 تا سال 2013 میلادی بوده است.بحث: روش های مختلفی جهت پرکردن کانال ریشه وجود دارد که بر اساس استفاده از مواد خمیری، مواد نرم قابل تزریق، مخروط های تکی و متراکم کردن گوتاپرکا طراحی شده اند. در این مقاله خلاصه ای از این روش ها و مزایا و معایب آن ها بیان گردیده است و برخی از دلایل انتخاب روش تراکم جانبی سرد به عنوان یک روش متداول و روش انتخابی بسیاری از دندان پزشکان و مراکز آموزشی بیان شده است.نتیجه گیری: باتوجه به مزایا و معایب روش های پرکردن کانال ریشه و نتایج بلند مدت، به نظر می رسد تراکم جانبی روش انتخابی پرکردن کانال دندان دربسیاری از موارد است.

سابقه و هدف: یکی از دلایل اصلی شکست در درمان کانال ریشه دندان های پرمولر فک پایین، جا ماندن کانال اضافه می باشد. بنابراین جهت انجام درمان موفقیت آمیز ریشه آگاهی از مرفولوژی کانال مهم می باشد. هدف از این مطالعه In-vitro افزایش آگاهی از آناتومی دندان های پرمولر فک پایین جهت کاهش میزان شکست درمان کانال ریشه این دندان ها می باشد.مواد و روشها: این مطالعه تجربی به طور تصادفی بر روی تعداد 200 نمونه دندان کشیده شده (پرمولر اول و دوم فک پایین) از بیماران مراجعه کننده به مراکز درمانی انجام شد. نمونه ها پس از تمیز کردن و دکلسیفیه شدن با هماتوکسیلین رنگ آمیزی شده و جهت مشخص شدن تعداد ریشه ها و انواع مختلف کانال ها براساس تقسیم بندی ورتوسی بررسی شدند.یافته‏ها: از مجموع 200 دندان بررسی شده توسط استریومیکروسکوپ و براساس تقسیم بندی ورتوسی تنوع کانال ها در پرمولر اول فک پایین (100 نمونه) به این ترتیب که 88% یک کانال در آپکس و 12% دو کانال در آپکس داشتند تنوع کانال ها در پرمولر دوم فک پایین (100 نمونه) به ترتیب که 92% پرمولرهای دوم فک پائین یک کانال در آپکس و 8% دو کانال در آپکس داشتند. تمام دندان های مورد بررسی یک ریشه ای بودند.نتیجه‏گیری: دانش دقیق از مرفولوژی کانال ریشه قبل از اقدام به درمان کانال ریشه ضروری بوده و جستجو جهت یافتن کانال اضافی در هنگام درمان پرمولر های فک پایین نیز لازم می باشد.